Van onze reporter ter plaatse
HALLE – De Canada’s langs de vaart: pijlenregen richting Waterweg
 |
Kwaad nieuws voor sultans en pacha’s
148 Canadese populieren – nauwelijks inheems te noemen dus – dreigen te verdwijnen langs de vaart. Stokebrand en pijlenregens richting Vlaamse Waterweg, eigenaar van dat plantgoed tussen de Waterloo- en de Nederhembrug. Die bomen komen hier dus goed van pas, er worden al van in de Middeleeuwen pijlen van gemaakt omdat het hout zo licht weegt en sinds enkele eeuwen ook lucifers, alumetkes of stekskes. Maar de meeste mensen denken wel dat die Waterweg wellicht iets weet van water en bruggen - al wordt dat laatste wel eens betwijfeld - doch zeker niet van bomen en in geen geval van populieren. Daar valt niet aan te kappen!
De bomen zijn Erfgoed en moeten blijven omwille van het zicht en de biodiversiteit, luidens een gezagdrager. Dat laatste is wel wat vreemd, stel u voor dat de harem van de sultan bestaat uit één vrouw en 149 klonen van diezelfde vrouw. Daar slaat de sultan grijs en grauw van uit, het wordt gegarandeerd het einde van zijn rijk. Er zijn er al voor minder zonder zwembandjes in ’t water gesprongen.
We hebben een jonge stadsreporter opdracht gegeven uit te pluizen hoe de Halse Jan met de Pet en Jeanine met de hoed hierop reageren. Iemand die de slimste van de klas wil uithangen, dook verdorie meteen in de Wikipedia, snuffelde bij Natuur en Bos, ging luistervinken bij bosbeheerders en bosexploitanten (hout houdt een stuk van de huizenbouw recht) en kwam tot deze conclusie:
Al bij al is en blijft het omstreden: een Canada is kaprijp na 20 jaar maar zou 80 jaar kunnen worden. Diverse bronnen op Wikipedia, bij Natuur en Bos en andere specialisten bevestigen dit, maar algemene eensgezindheid bestaat er niet over. Dus helemaal niet zo eenvoudig met ja of neen te beantwoorden. Logisch besluit: niet holder de bolder schieten op al wat beweegt of zijn tong uitsteekt.
Er komt eerst nog een onderzoek over de actuele toestand van de populieren om zo “een inschatting te maken van de situatie alvorens er een beslissing zal worden genomen”. Alle opties worden nog onderzocht. De bezorgdheid van de stad Halle is terecht maar wat bizar, gelet op wat er de jongste tijd aan beton is bijgestort, menen sommigen. Dus niemand heeft baat bij overhaasting, en iedereen heeft wel baat bij serieus overleg. Dat laatste is trouwens al gepland. Het veiligheidsargument is ook essentieel in de beslissingen die moeten worden genomen. Vallende takken en hobbelige paden vanwege de vele oprispende dikke wortelgestellen. En tot slot: de geleidelijke vervanging door inheems plantgoed volgens actuele kennis van natuur en bomen, aldus onze goed in de problematiek ingewerkte medewerker in een eerste conclusie.
Op Facebook las hij tal van meningen, meestal uit de losse mouw geschud en van horen zeggen door oude ooms, overgrootvaders en ervaren tuinmannen, die wel eens gezegd, gehoord, beweerd, vermoed en gesuggereerd hadden dat… enz. Allemaal losse flodders, schampschoten en schimpscheuten zeg maar, als zoveel mist en nevel het uitzicht vertroebelen, schiet je beter niet met scherp...
Gelukkig was er “de stad” die zich bezorgd en op het randje van boos voelde en de kap mordicus zou verhinderen. En dat ook al vooraf in de reguliere pers liet weten. Want "de stad" weet natuurlijk dat ieders hart van medeleven overvloeit als ergens in Vlaanderen (en in Holland) een oude boom wordt neergehaald. Ook en vooral als die geëuthanaseerd wordt stromen er tranen met tuiten.
“Tekende "de stad" ook bezwaar tegen de bomen die richting Zuidbrug verdwenen? De bomen die voor de fiets(snel) weg door het park verdwenen, de bomen die voor de verkaveling op de vogelweelde eraan gingen, de bomen rond de vijver van Essenbeek, het veiligstellen van de biodiversiteit in de vijver van Essenbeek?” aldus de wel bitterste bedenking die een snoodaard op de sociale media verspreid heeft. Bitterder dan de grofste cichorei van de Pacha, maar opgelet: bitter is niet zuur. Vraag het maar aan de inheemse bomen rondom waarvan vele op zure gronden gedijen.
Samen met alle sultans en pacha's zingen we wellicht nog: "Moeder ik heb Sinterklaas gezien, onder de bomen, onder de bomen, Moeder ik heb Sinterklaas gezien, onder de bomen niet verre van hier". Zo komt alles nog goed.
Zoete groeten
Saskia
Geen opmerkingen:
Een reactie posten